Omgevingswet in kort bestek
In Nederland willen we wonen, werken, ondernemen en recreëren in een aantrekkelijke omgeving. Het huidige omgevingsrecht is te complex geworden. Minister Schultz van Haegen wil deze kabinetsperiode één samenhangende Omgevingswet maken die ontwikkelingen stimuleert en de kwaliteit van de leefomgeving waarborgt. Een wet die nauw aansluit bij de praktijk dankzij inbreng van overheden, bedrijven en organisaties.
De Omgevingswet is een ingrijpende vernieuwing, maar ook een logisch vervolg op eerder in gang gezette veranderingen zoals de Waterwet, Wro, Wabo, Sneller & Beter en de Crisis- en herstelwet. De ambitie is minder regels, gestroomlijnde plannen en procedures, meer ruimte voor lokaal maatwerk en particulier initiatief, minder onderzoekslasten en betere besluitvorming.
‘Eenvoudig Beter’ dus.
Het Ministerie van Infrastructuur en Milieu heeft een brochure ‘Waarom een nieuwe Omgevingswet‘ en een factsheet ‘Aanpak en eerste gedachten Omgevingswet‘ uitgebracht.
In hetfactsheet staat de stand van denken rondom de Omgevingswet van dit moment, november 2011. Afgezien van de uitgangspunten zijn nog geen definitieve keuzes gemaakt. Dit stuk moet daarom vooral worden gezien als een toelichting en als een uitnodiging om mee te denken in dit proces.
Bron: http://omgevingswet.pleio.nl
Er wordt druk gewerkt aan de nieuwe Omgevingswet. En dat leidt ongetwijfeld tot interessante juridische discussies. In het onlangs verschenen rapport ‘Aanpak en eerste gedachten Omgevingswet’ van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu, Interdepartementale Programmadirectie Eenvoudig Beter (november 2011) wordt de stand van zaken tot dusverre geschetst. In de preambule van dat rapport staat vermeld: “De ambitie is minder regels, gestroomlijnde plannen en procedures, meer ruimte voor lokaal maatwerk en particulier initiatief, minder onderzoekslasten en betere besluitvorming. ‘Eenvoudig Beter’ dus.”
Wat nu opvalt is, dat het woord “communicatie” in het geheel niet in even genoemde publicatie is terug te vinden. Terwijl toch een van de achterliggende gedachten bij het tot stand brengen van deze wet zich juist richtte op het onderwerp communicatie. Minister Schultz van Haegen schrijft in de brief waarmee zij deze wet bij de Tweede Kamer aankondigde: “Ik denk dat flink investeren in de voorkant van het proces zal leiden tot een grote verbetering in de kwaliteit van de projecten. En, ook niet onbelangrijk, het scheelt heel veel tijd en geld”.
Ik verwijs ook naar de Nederlandse code voor goed openbaar bestuur en naar het rapport ‘Prettig contact met de overheid’, wordt aangespoord tot samenwerking en participatie. Het gaat dan dus om burgerparticipatie en om communicatie.
Er kan aanmerkelijke tijdwinst worden geboekt als reeds in het stadium waarin plannen voor aanpassing en verandering van de fysieke omgeving worden bedacht, contact wordt gezocht met de burgers die de gevolgen daarvan zullen ondervinden, veel “gedoe” kan worden voorkomen. Deze burgers zijn immers belanghebbenden van hun eigen woonomgeving. En zij kennen hun buurt het beste. Deze wijze van benadering kan veel winst opleveren: een aanzienlijke besparing in geld, tijd en menskracht. Bovendien levert dit een significatie bijdrage op aan verbetering van het imago van de overheid.
Het zou daarom aan te bevelen zijn als de huidige discussie zich niet louter focust op de juridische aspecten van de nieuwe Omgevingswet, maar ook al gedachtenvormend werkt over hoe en op welke wijze aan de communicatie en het betrekken van de burger bij de door de overheid (en projectontwikkelaars) gewenste omgevingsverandering invulling kan worden gegeven.
Overigens hoeft men met die aanpak niet te wachten totdat het gehele wetgevingstraject is doorlopen!